The term ‘graphology’ is perhaps most associated with: ‘the art or science of inferring persons character, disposition and aptitudes from the peculiarities of his handwriting’. As such, graphology is a somewhat outmoded discipline and is rarely called upon to solve a crime or to supply a diagnosis. As a term, however, graphology aptly sums up the notion that in the act of writing and drawing, both the hand and the psyche, the medium, and the mind, are implicated, and that perhaps it is impossible to separate one from the other. Edwin Carels, Graphology, Drawing from automatism and automation, Gent: MER, 2012. p 7
Als we het over de oerknal hebben, of over de structuur van de ruimte, ligt wat we daarover zeggen niet in het verlengde van de wonderbaarlijke verhalen die de mensen elkaar honderden millennia geleden ’s avonds rond het vuur vertelden, maar in het verlengde van iets an- ders: van de blik van diezelfde mensen, die bij het eerste licht van de dageraad in het stof van de savanne op zoek gingen naar het spoor van een antilope. We speuren naar details van de werkelijkheid om er iets uit af te leiden dat we niet rechtstreeks kunnen zien, maar waarvan we wel het spoor kunnen volgen – in de wetenschap dat we ons altijd kunnen vergissen, en dus ten allen tijde bereid zijn van gedachte te veranderen als er zich een nieuw spoor aandient, maar ook in het besef dat we dat ‘iets’ als we goed ons best doen zullen begrijpen en zullen vinden. Carlo Rovelli, Zeven korte beschouwingen over natuurkunde, Prometheus: Amsterdam, 2016. p 81
[…]
Er werden inderdaad bepaalde resultaten geboekt. De Oceaan, de bron van elektrische, magnetische en zwaartekrachtsimpulsen, scheen zich te uiten in de taal der wiskunde; bepaalde reeksen van zijn stroomontladingen lieten zich classificeren, als men zich van de meest abstracte takken van de aardse analyse en leer van de massa bediende. Er bestond een zeker overeenkomst met structuren zoals die bekend zijn uit het gebied van de fysica, dat de wisselwerking van materie en energie van eindige en oneindige grootten, van deeltjes en gehelen bestrijkt. Hierdoor raakten de wetenschapsmensen ervan overtuigd dat ze te doen hadden met een denkend monster, zoiets als een reusachtig uitgegroeide hersenzee van protoplasma, die de hele planeet omringde en zijn tijd doorbracht met griezelig uitvoerige theoretische beschouwingen over de aard van het heelal. Maar wat onze instrumenten registreerden, waren slechts kleine, toevallige opgevangen fragmenten van wat zich daar in de diepte aan gigantische monoloog afspeelde en ons verstand ver te boven ging. Stanislaw Lem, Solaris, Tielt: Lannoo, 2010. p 28
fragmenten uit Solaris 20 (Footnote) van Dominique Somers & Liesbet Grupping
Solaris 20 toont het resultaat van een samenwerking tussen de Belgische kunstenaar Dominique Somers en violet. Het is de eerste in een reeks artistieke uitwisselingen die Liesbet Grupping aangaat in het kader van haar artistieke onderzoek. Dit onderzoek bundelt de krachten en visies van individuele kunstenaars om thema’s zoals de rol van techniek en auteurschap vanuit verschillende standpunten en praktijken te benaderen. Dominique Somers gaf Liesbet Grupping de vrijheid om werken uit haar archief te interpreteren, presenteren en herschrijven. Dit resulteerde in Solaris 20. Klik hier voor meer over Dominique Somers.
Solaris 20 maakt deel uit van Liesbet Grupping’s artistiek onderzoek, gesteund door de Vlaamse overheid en gepresenteerd in hoofdstukken bij Violet.
[ENG]
The term ‘graphology’ is perhaps most associated with: ‘the art or science of inferring persons character, disposition and aptitudes from the peculiarities of his handwriting’. As such, graphology is a somewhat outmoded discipline and is rarely called upon to solve a crime or to supply a diagnosis. As a term, however, graphology aptly sums up the notion that in the act of writing and drawing, both the hand and the psyche, the medium, and the mind, are implicated, and that perhaps it is impossible to separate one from the other. Edwin Carels, Graphology, Drawing from automatism and automation, Gent: MER, 2012. p 7
fragments from Solaris 20 (Footnote) by Dominique Somers & Liesbet Grupping
Solaris 20 presents the result of a collaboration between Belgian artist Dominique Somers and violet. It is the first in a series of artistic exchanges initiated by Liesbet Grupping as part of her artistic research. This research brings together the strengths and perspectives of individual artists to explore themes such as the role of technology and authorship from different viewpoints and practices. Dominique Somers gave Liesbet Grupping the freedom to reinterpret, present, and rewrite works from her archive, resulting in the Solaris 20. Click here for more of Dominique Somers.
Solaris 20 is part of Liesbet Grupping’s artistic research, supported by the Flemish government and shown in chapters at Violet.